İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

Ekokardiyografi (EKO) (Kalp Ultrasonu)

Ekokardiyografi nedir?

Ekokardiyografi, kalbin ultrason yardımıyla incelenmesidir. Günümüzde, kalp hastalıklarının teşhisinde yaygın olarak kullanılan standart bir yöntemdir. Bu işlem sırasında kalbin hareketleri, grafiksel olarak dışarıdan, göğüs duvarı üzerinden gözlemlenir.

Hastanın göğüs bölgesine dönüştürücünün yerleştirilebilmesi için açıklığı olan özel bir masada yatırılması, görüntüleme kalitesini artırır.


Ekokardiyografi nasıl çalışır?

Ekokardiyografi, bir dönüştürücü yardımıyla gerçekleştirilir. Bu dönüştürücüde yer alan piezoelektrik kuvars kristalleri, şu işlevleri yerine getirir:

1. Ses dalgaları yayma: Kristaller, yüksek frekanslı elektrik voltajıyla uyarılarak ses dalgaları üretir.

2. Yansıyan ses dalgalarını algılama: Gönderilen ses dalgalarının doku ve organlardan yansıyan kısımları, dönüştürücü tarafından tekrar kaydedilir.

Yansıyan bu dalgalar, bir amplifikatör yardımıyla işlenerek ekranda görüntüye dönüştürülür. Farklı görüntüleme yöntemleri kullanılarak detaylı analiz yapılabilir.


Ekokardiyografide kullanılan yöntemler nelerdir?

Ekokardiyografi sırasında kalbin yapısını, fonksiyonlarını ve kan akışını değerlendirmek için çeşitli yöntemler kullanılır. Bu yöntemler, görüntüleme kalitesini artırmak ve farklı patolojileri daha iyi değerlendirmek için geliştirilmiştir.

Transtorasik Ekokardiyografi (TTE): Rutin kontroller, ventrikül ve kapak değerlendirmeleri için tercih edilir.

Transözofageal Ekokardiyografi (TEE): Daha ayrıntılı inceleme gereken durumlarda, özellikle atriyumlar ve kalp kapakçıkları hakkında daha fazla bilgi gerektiğinde tercih edilir.

1. 2 Boyutlu Görüntüleme (B-mode):

Kalbin gerçek zamanlı yapısını ve hareketlerini iki boyutlu bir düzlemde görüntüler. Kalp boşluklarının büyüklüğü, duvar kalınlıkları ve kalp kapakçıklarının hareketleri bu yöntemle değerlendirilebilir.

2. 3 Boyutlu Görüntüleme (3D Ekokardiyografi):

Kalbin yapısını üç boyutlu olarak görüntüleyerek daha detaylı bir inceleme sağlar. Özellikle kalp kapak hastalıkları ve ventriküllerin geometrik değerlendirmesi için kullanılır. 3D ekokardiyografi, cerrahi veya girişimsel tedavi öncesinde kalbin yapısal özelliklerini net bir şekilde ortaya koymak için tercih edilir.

3. M Modu:

Kalbin hareketli yapılarını (örneğin, duvar hareketleri) zaman içinde tek bir düzlemde gösterir. Özellikle ventrikül duvar kalınlıklarının ve sol ventrikül fonksiyonlarının ölçülmesinde kullanılır.

4. Doppler Yöntemi:

Kan akış hızını ve yönünü ölçer. Kapakçıklarda kaçak (regürjitasyon) veya daralma (stenoz) gibi durumların tespiti için kullanılır.

5. Renkli Doppler:

Kan akışını renkli bir harita ile görselleştirir. Kan akışının yönü ve hızı hakkında bilgi sağlar. Kaçak veya daralma gibi anormallikleri belirlemede hassastır.

6. Doku Doppler:

Kalp kası dokusunun hareket hızını ve fonksiyonunu ölçer. Özellikle diyastolik fonksiyon bozukluklarının değerlendirilmesinde önemlidir.

7. Speckle Tracking Strain:

Kalbin kasılabilirliğini ve deformasyonunu analiz eder. Kalp kasının hangi bölgelerinin normalden daha az hareket ettiğini veya etkilenmiş olduğunu tespit etmek için kullanılır.