Pozisyonlama
Genel olarak, bir hayvanın her zaman iki farklı düzlemde röntgeni çekilmelidir. Bu, laterolateral (yan) ve dorsoventral (DV) veya ventrodorsal (VD) projeksiyon çekimlerinin alınmasıyla sağlanır.
• Metastaz araması yapılıyorsa, her iki tarafın (sağ ve sol) lateral projeksiyonlarının alınması gereklidir. Bu, küçük metastatik odakların her iki akciğerde de gözden kaçırılmasını önler.
Lateral Pozisyonlama (Yan Pozisyon)
• Sağ lateral pozisyon: Bu pozisyon tercih edilir, çünkü kalbin pozisyonu daha sabittir ve doğru değerlendirme için daha iyi referans sağlar.
• Sol lateral pozisyon: Bu pozisyonda kalbin konumu daha değişkendir, ancak sağ akciğerdeki şüpheli ya da belirsiz lezyonların değerlendirilmesi için faydalıdır.
Dorsoventral (DV) ve Ventrodorsal (VD) Pozisyonlama
• DV röntgen: Kalbin konumu daha sabittir ve akciğerlerin kaudodorsal (arka-üst) loblarının havalanması daha dengelidir. Ayrıca, solunum güçlüğü (dispne) yaşayan hayvanlarda daha konforludur, çünkü hayvanın karın üstü (sternal) pozisyonda kalmasını sağlar ve bu, solunum yükünü azaltır.
• VD röntgen: Bu projeksiyonda kalbin pozisyonu daha az sabittir ve kalp, DV görüntüsüne göre daha uzun görünebilir. Ancak, VD projeksiyonun bazı avantajları vardır:
• Plevral efüzyonun değerlendirilmesi: Küçük miktarda plevral sıvı bile VD görüntüsünde daha kolay tespit edilir.
• Kalp silüetinin daha iyi görüntülenmesi: Özellikle kalbin etrafındaki küçük değişikliklerin fark edilmesi kolaylaşır.
Doğru Görüntüleme için Teknik Detaylar
• Tüm toraks yapılarının net şekilde görüntülenmesi gereklidir.
• Bu, tüm toraks yapılarının yanı sıra diyaframın tamamını ve ayrıca kaudal servikal trakeayı (soluk borusunun boyundaki kısmı) kapsamalıdır.
• Lateral projeksiyonda çekim sırasında görüntüleme alanı, skapulanın (kürek kemiğinin) kaudal (arka) kısmına odaklanmalıdır.
• Hayvanın doğru hizalanması sağlanmalıdır.
• Göğüs omurları (torasik vertebralar) ve sternum (göğüs kemiği) paralel olmalı ve her ikisi de masa yüzeyine eşit mesafede olmalıdır.
• Göğüs kafesinin doğru hizalanmasını sağlamak için hayvanın göğsünün altına küçük bir yastık veya destek yerleştirilebilir.
• Vücut hizalamasına dikkat edilmelidir.
• Eğer hayvan eğik (şekil bozukluğu olan) bir pozisyonda çekilirse, bu durum kalbin yanlış şekilde büyümüş gibi görünmesine ve yanıltıcı akciğer gölgelerinin (artefakt) oluşmasına neden olabilir. Bu yanlış görüntüler, yanlış tanıya yol açabilir.
• Ön bacaklar kraniyal (baş yönüne) doğru çekilmelidir.
• Bu, akciğer yapılarının bacak kemikleri (humerus) tarafından örtülmesini önler ve görüntünün netliğini artırır.
• Baş ve boyun nötral pozisyonda olmalıdır.
• Eğer baş veya boyun eğik bir pozisyonda tutulursa, trakeanın kaymasına neden olabilir. Bu da trakeanın eğilmiş gibi görünmesine yol açar ve trakeal kollaps (çökme) ile karışabilir. Bu yüzden hayvanın başı nötr (doğal) bir pozisyonda sabitlenmelidir.
Yanlış Pozisyonlamanın Etkileri
Yanlış pozisyonlama, hem kalp hem de akciğer değerlendirmesinde yanıltıcı bulgulara yol açabilir. Bu hatalar, özellikle kalp boyutunun yanlış değerlendirilmesine neden olur. Yanlış pozisyonlama şu durumlara yol açabilir:
• Kalbin yanlış şekilde büyük görünmesi (yanlış pozlama veya eğik pozisyon nedeniyle)
• Karışık ve belirsiz akciğer gölgeleri (yanlış hizalama artefaktları) nedeniyle yanlış tanı
• Trakeanın eğik görünmesi (baş ve boyun yanlış hizalandığında)
Bu nedenlerle, doğru pozisyonlama, toraks hastalıklarının doğru tanısı için çok önemlidir. Kalbin ve akciğerlerin doğru değerlendirilmesini sağlamak için hayvanın stabil, nötr bir pozisyonda tutulması ve ön bacakların öne çekilmesi gereklidir. Bu, kalp boyutunun, akciğer gölgelerinin ve plevral boşlukların doğru değerlendirilmesini sağlar.
